-
1 иген
сущ.1) хлеб, хлеба́ ( на корню) || хле́бныйбашаклы игеннәр — колосовы́е ( хлеба)
иген уңышы — урожа́й хлебо́в
иген уру — убира́ть (жать) хлеба́
сугылмаган иген — немо́лотый хлеб
иген камылыннан билгеле — (погов.) о хле́бе (об урожа́е) по стерне́ су́дят
2) хле́бное по́ле, ни́ваколхоз игеннәре — колхо́зные ни́вы; см. тж. басу
иген басуы (кыры) — хле́бное по́ле, ни́ва
иген уртасында — посреди́ хле́бного по́ля
3) посе́вы зерновы́хигеннәр тигез булып тишелеп чыктылар — посе́вы дру́жно взошли́
игеннәргә өстәмә ашлама кертү — дать (внести́) дополни́тельную подко́рмку посе́вам
•- иген келәте
- иген бае
- иген гөмбәсе
- иген игү
- иген коңгызы
- иген корымы
- иген көясе
- иген чүмәләсе••иген төбе — коне́ц, концо́вка рабо́т
См. также в других словарях:
урак — и. 1. Кул белән иген ура торган, агач саплы, ярым ай форм. тешле тимер корал 2. Иген уру эше уракны тиз бетерергә 3. Уручы, уракчы (уручылар санын күрсәткәндә әйтелә). УРАККА ТӨШҮ – Игеннәрне уру вакыты җитеп, ура башлау. УРАК МАШИНАСЫ – Иген ура … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
